This day will never happen again

This day will never happen again
This day will never happen again

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Βηματίζοντας μέσα στην καθημερινότητα.

Μετά τις φιλοσοφίες της αγαπητής Μαλούνη, που αν δεν τις έχετε ακόμα διαβάσει σας προτείνω να το κάνετε πατώντας εδώ γιατί την αγαπάμε, θα σας απασχολήσω για λίγο και με μια δική μου mini παρατήρηση. Το κείμενο που ακολουθεί εμπεριέχει βαθύ στοχαστικό περιεχόμενο και μπορεί να προκαλέσει κρίση άγχους ή αδιαφορίας. Εάν ανήκετε στη δεύτερη κατηγορία eat my shorts επιφανειακά και θλιβερά υποκείμενα!



Αστειευόμαι, απλώς ήθελα να ανεβάσω κάτι από Simpsons. Je m'en fous!


Οι μέρες μας διακρίνονται από μια συγκεκριμένη καθημερινότητα που έχουμε ορίσει ή έχει τύχει ή έχει συμβεί να ζούμε. Η καθημερινότητα αλλάζει μέρα με τη μέρα μέχρι να μεταβληθεί εντελώς και να ξεκινήσει μια νέα περίοδος με μια άλλη καθημερινότητα να την χαρακτηρίζει. Και κάπως έτσι κυλάνε οι μέρες και έπειτα οι μήνες και τα χρόνια. Και κάπως έτσι αυξάνεται το μήκος του παρελθόντος στο διάγραμμα του χρόνου και ξαφνικά κοιτάμε γύρω μας και συνειδητοποιούμε ότι το παρόν μας είναι το μέλλον που σχεδιάζαμε σε κάποιο μακρινό παρελθόν. Και μπορεί να χαρούμε γιατί έτσι το ονειρευόμασταν και να νιώσουμε ευτυχισμένοι και βαθιά ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας. Μπορεί να νιώσουμε θλήψη γιατί ξεχάσαμε να μεριμνήσουμε αρκετά για κάποια πράγματα και παράλληλα να μετανιώσουμε για τα λάθη που μας οδήγησαν εδώ. Κι ο χρόνος δεν γυρνά πίσω πια. Κι άλλη ζωή δεν έχουμε.


Στάσου μια στιγμή. Αναλογίσου πόσο νέος είσαι. Αναλογίσου τι σε εμποδίζει και τι σε κρατάει σε απόσταση από αυτό που θέλεις να γίνεις. Τώρα, γιατί δε θα ξαναείσαι ποτέ τόσο νέος όσο είσαι αυτή τη στιγμή, άλλαξε οτιδήποτε σε κρατάει σε απόσταση από το μέλλον που θες και αντικατάστησέ το με κάτι που θα σε φέρει πιο κοντά σε αυτό. Δεν είναι τίποτα περίπλοκο, όλα βασίζονται στα βήματα που είσαι διατεθειμένος να κάνεις. Να ξεκουνηθείς. Να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου. Να σταθείς στα πόδια σου, να πιέσεις τον εαυτό σου, να κόψεις τις δικαιολογίες και να γίνεις λίγο πιο μάγκας. Διεκδίκησε ό,τι θες να σου ανήκει μια μέρα. Κανείς δεν είναι χαμένος, απλώς επιλέγει τον εύκολο δρόμο βάζοντας την ταμπέλα του χαμένου στον εαυτό του. Και ο τρόπος να το κάνεις δεν είναι να το σχεδιάσεις ή να το περιμένεις, αλλά να το κυνηγήσεις μέσα στη μέρα σου, όσο μπορείς. Μην εγκλωβίζεσαι στη ρουτίνα, θα σε καταπιεί.





Adieu.

3 σχόλια:

  1. Έχεις πιάσει το νόημα του Γιόλο σε σημείο που φοβάμαι ότι με τη φόρα που χεις πάρει θα ληστέψεις το σπίτι της Ντάλιας Χατζηαλεξάνδρου και θα πας να τα φας όλα στην Ερμού και θα καταλήξεις να πετάς μολότωφ στους μπάτσους που θα σε κυνηγάνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με χρονοκαθυστέρηση, το soundtrack της ανάρτησης κατά τις μουσικές μου γνώσεις.https://www.youtube.com/watch?v=Q5_47eLxb8o

      Διαγραφή
    2. Μη φοβάσαι μανίτσα, θα πάω για ψώνια έτσι κι αλλιώς
      χ0χ0

      Διαγραφή