This day will never happen again

This day will never happen again
This day will never happen again

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Γενέθλια.

Φυσικά και δε θα σας ξεχνούσα την ημέρα των γενεθλίων μου!
2/12 για την ακρίβεια και όχι 1/12!
Ναι, ναι τοξοτάκι. Ειλικρινής, παρορμητική και λάτρης της περιπέτειας και του πάθους!


Αφού σας στείλω το πιο επίκαιρο και παράλληλα ανερχόμενο επιτυχημένο μουσικό κομμάτι που πολλοί ήδη ξέρουν αλλά όχι αρκετοί για να γίνει κλισέ - Take me to Church - θα δηλώσω με μεγάλη υπερηφάνεια και με μια δόση μελαγχολίας πως κλείνω τα 19. Δεν ξέρω τι ώρα ακριβώς όμως, βλέπετε κανείς στην οικογένεια μου δεν ξέρει τι ώρα γεννήθηκα και το πιστοποιητικό γέννησής μου δε γράφει επίσης, θλιβερό να μην ξέρεις τον ωροσκόπο σου δε νομίζετε?



Μιας και είναι μια σημαδιακή για εμένα μέρα γιατί η επόμενη χρονιά θα αποτελέσει το τέλος της 2ης δεκαετίας της ζωής μου, (fuck, από του χρόνου θα μπει ενα 2 μπροστά στην ηλικία μου, νιώθω ήδη γριά), και έπειτα, επειδή πιστεύω πως η μελαγχολία δεν ωφείλεται στο νούμερο αλλά στα πράγματα  που θέλουμε να ζήσουμε και δεν έχουμε κάνει ακόμα ή δεν ξέρουμε πότε θα κάνουμε μιας και ο χρόνος σταματημό δεν έχει, θα υποταχτώ στο περιστασιακά ψυχαναγκαστικό μου πνεύμα και θα γράψω μια λίστα με τα πράγματα που θέλω να κάνω μέχρι να φτάσω τα 20. Κάθε φορά που θα εκπληρώνω κάτι από αυτά φυσικά και θα το μοιράζομαι μαζί σας αζαπουλίνια! (έλα λίγο τα ζουμιά!)


1. Να πάω εξωτερικό. 
    Τουλάχιστον μία φορά, και έχω προγραμματίσει βασικά ένα χριστουγεννιάτικο ταξιδάκι στη Βιέννη οπότε θα σας φέρω παραδοσιακό αυστριακό κέικ!

2. Να ανακαινίσω το δωμάτιο μου.   ΙΚΕΑ I need you. Ο προσωπικός μας χώρος είναι σημαντικό να διακατέχεται από θετικά κύματα ενέργειας!! (Γύρισα από yoga και το έχω πιστέψει λίγο) .. (Εντάξει μπορεί να μην πήγα yoga, αλλά δεν είναι ωραίο να μου το κοπανάτε στα γενέθλια μου οκ?)

3. Να φτάνω 3 νότες πιο ψηλά απ'ότι τώρα.    Κάνω φωνητική και είμαι σε ένα κομβικό στάδιο εξέλιξης γιατί αρχίζω να αγγίζω ορισμένες ψηλές νότες και όντας επιφυλακτική θέτω ως στόχο να φτάνω το -μι (Em) της τέταρτης οκτάβας του πιάνου. (αν δεν κάνω λάθος)

4. Να έχω πάει σε μία μεγάλη συναυλία.    Κάποιου μεγάλου συγκροτήματος ή κάποιας αγαπημένης τραγουδίστριας, αν έρθει η Lana πάλι στην Ελλάδα λύθηκε το ζήτημα.

5. Να έχω το σώμα που θέλω.
  Το ονειρεύομαι από 6 χρονών παιδάκι. Από τότε ονειρευόμουν επίπεδες κοιλιές, am i psycho?

6. Να είμαι τζαμάτη στη σχολή μου.
   Να έχω περάσει με καλό βαθμό τα μαθήματα που χρωστάω και να μην έχω καμία εκρεμμότητα σε σχέση με αυτήν. Αυτό κι αν είναι δύσκολο!

7. Να έχω κάνει ένα extreme sport. 
Ντάξει προς καλοκαίρι το βλέπω το πράγμα, ίσως να κανονίσουμε και κανα μπάντζι τζάμπινγκ προς άνοιξη φάση, δ εν κακο. Λέτε να πάθω καρδιακό?

8. Να έχω διαβάσει πάνω από 15 βιβλία.
Δεν διαβάζω βιβλία λόγω συνήθειας αλλά κάθε φορά που διαβάζω μου αρέσει. Για τους βιβλιοφάγους ακούγομαι γελοία, αλλά αντί να με κοροιδεύετε ψηθείτε να μου προτείνετε κανένα καλό βιβλίο! (comment down below!)


Αν δεν νύσταζα τόσο κι αν δεν προσπαθούσα να είμαι αρκετά ρεαλίστρια θα έγραφα καμιά δεκαριά πράγματα ακόμα αλλά θαρρώ πως αυτά αρκούν για μια μετριοπαθή και προσγειωμένη κοπέλα της διπλανής πόρτας σαν κι εμένα.
Προφανώς και κάνω πλάκα, μια επιβλητική divaρα είμαι κι όποιος διαφωνεί να γυρίσει στο χωριό του.
Καλά κόβω το τρολάρισμα γιατί θα αρχίσετε να με πιστεύετε τέτοιοι χωριάτες που είστε.

Χαιρετώ τα πλήθη! <3 p="">