This day will never happen again

This day will never happen again
This day will never happen again

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο...(ΝΟΟΟΤ)

Θα εκμεταλλευτώ γι' αυτή μου την ανάρτηση την ιδιότητά μου να εργάζομαι σε δημοφιλές 

CafeBar Restaurant που υποδέχεται άτομα όλων των ηλικιών, πολλών γούστων,
κατάλληλο και για πρωί και για μεσημέρι, για βράδυ, για πρωινό, καφέ, ποτό κλπ.

Μετά από 4 μήνες περίπου καθημερινής δουλειάς και ενώ ήδη αισθάνομαι την
επαγγελματική εξουθένωση να μου τσιτώνει τα νεύρα, είμαι σε θέση να απαριθμήσω με
όση ειρωνική διάθεση έχω συσσωρεύσει μέσα μου τόσο καιρό, (αφού είμαι πολύ καλή
στη δουλειά μου 
για να βρίσω πελάτη), ορισμένους χαρακτηριστικούς τύπους
ενοχλητικών πελατών που όσοι κάνουν 
κάποια παρόμοια δουλειά μ' εμένα σίγουρα
έχουν συναντήσει. (αν όχι, είστε τυχεροί)


  • "Άντρα θέλω τώρα τον εθέλω"
    Ηλικιωμένοι, καμιά φορά στρατιωτικοί, συνηθισμένοι
    να έχουν αυτό που θέλουν όταν και όπως το θέλουν, μιας και όλοι είναι πλασμένοι να
    τους υπηρετούν, αποζητούν απεγνωσμένα την αναπόσπαστη προσοχή σου και με ύφος
    μπλαζέ είναι έτοιμοι να σου την πουν αν δώσεις το παραμικρό δικαίωμα. Δεν θα μιλήσω
    πολύ γι'αυτούς γιατί μεγάλοι άνθρωποι είναι και θα τους δικαιολογήσω επειδή είμαι καλή
    σήμερα.

  • "Ήρθαμε, και θα κάνουμε την παρουσία μας αισθητή"
    Σπαστικοί μεσήλικες που δεν ξέρουν αν ήρθαν επειδή ήθελαν να βγούνε ή για να βγάλουν
    εμάς από τα ρούχα μας. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΠΕΛΑΤΗΣ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ, ΟΟΟΧΙ. Γι'αυτό
    και κάθε φορά που σε βλέπουν μπροστά τους θα σου μιλήσουνε, είτε για να το παίξουν
    χιουμορίστες, είτε για να παραπονεθούν. Κύριέ μου, δε βλέπεις ότι εκτός από εσένα
    εξυπηρετώ άλλα 15 τραπέζια? Δεν έχουμε κακή εξυπηρέτηση, εσύ μας πέρασες για μηχανές.
    Και όχι δεν μπορείς να χωρέσεις μια παρέα 5 ατόμων σε τραπεζάκι για 2, λυπάμαι.
    Καμιά φορά αναρωτιέμαι, αν έρχονται για να βγάλουν όλο τους το άχτι πάνω μας. 
    Δεν αποκλείεται..δεν αποκλείεται.
  • "Η Ρόζμαρι και τα μωρά της"
    Οικογένειες με μικρά παιδιά. Όχι δε λέω, κάποιοι είναι καλούλιδες και προσπαθούν 
    να είναι όσο το δυνατό διακριτικοί, όχι όμως όλοι. Χαζομαμάδες που ζητούν παιδικά
    καρεκλάκια, τους φέρνεις σκαμπό και σου ξινίζουν τη μούρη, νομίζουν ότι βρίσκονται
    σε παιδότοπο κι είναι έτοιμες να σου ζητήσουν να σκουπίσεις το ποπουδίνι του μωρού
    τους. Μου έχει τύχει να μου αφήσουν μαζί με τα άπλυτα ποτήρια, μια πάνα πάνω στο
    τραπέζι...μεταχειρισμένη. Όσοι είστε γονείς, μην αφήνετε τα παιδιά σας να κάνουν χαμό
    και να τρέχουν σα δαιμονισμένα όταν κάποιοι περνάνε με δίσκους που έχουν πάνω 30 ποτή
    ρια. 
    Αν γίνει κανα ατύχημα, θα φταίμε εμείς. Για να μην μιλήσω για το μπουρδέλο που αφήνετε
    πίσω σας, 
    για να μη μιλήσω γι' αυτό. Πιο πολύ ώρα μου παίρνει να καθαρίσω το τραπέζι σας,
    παρά το δωμάτιό 
    μου.
  • "Εγώ κι άλλος κανείς"
    Δε συγκεντρώνονται ποτέ σε μεγάλες παρέες. Είναι δύο, το πολύ τρεις. Εκτός από
    τις δύο στανταρ ατάκες "ένα φρέντο εσπρέσσο μέτριο" και  "να πληρώσουμε?", δε θα
    ακούσεις τίποτα άλλο, ούτε καν "καλησπέρα". Σε αγνοούν ακόμα κι όταν τους γεμίζεις
    τα νερά και τους λες "στην υγειά σας". Εεμ, με βλέπετε? Μόλις σας μίλησα..όχι? οκ..
    στο λαιμό να σας κάτσει. Φαίνονται ευκατάστατοι και είμαι σίγουρη ότι μιλάνε για
    επαγγελματικά. Πάντως αδιαμφισβήτητα θεωρούν τους εαυτούς τους σπουδαίους. 
    Εγώ τους θεωρώ καβαλημένους όμως.
  • "I should be studying right now"
    Ηλικίες 14-19 (ω ναι..ακόμα και 19χρονα αλλά ως εκεί ελπίζω). Όλοι περάσαμε από

    αυτήν την κατηγορία, κάποιοι ίσως παραπάνω απ' όσο έπρεπε. Θα ζητήσουνε πάντα
    κατάλογο, οκ αυτό δεν είναι κακό, το κακό είναι ότι τους αφήνεις ένα τέταρτο να
    χαζέψουν το ρημαδομενού και παρ' όλα αυτά όταν πας να πάρεις παραγγελία,
    οι μισοί δεν έχουν αποφασίσει τι θα πάρουν. Οπότε παίρνεις παραγγελία από τους
    μισούς και μετά ξανακάνεις βόλτα απ' τα μέρη τους αναγκαστικά. Στην καλύτερη αυτά
    γίνονται, η αμήχανη στιγμή είναι όταν σκάνε 10 άτομα και τα 5 δε θέλουν να πάρουν
    κάτι. Νέβερμάιντ, νέβερμάιντ. Κι εγώ κάποτε αναρωτιόμουν τι πρόβλημα έχουν οι σερβιτόροι
    και γιατί είναι τόσο ξινοί. Τώρα μπήκα όμως στη θέση τους και κατάλαβα πόσο μισητές είναι
    οι παρέες εφήβων μέσα σε μια καφετέρια. Δεν μπορώ να παραλείψω το στανταράκι του
    να πληρώνουν ξεχωριστά έτσι? Επίσης, παιδιά, κάντε λίγο πιο πέρα εμποδίζετε το διάδρομο 
    και αν σας έρθει ο δίσκος στο κεφάλι μετά απ'αυτό το άρθρο, άντε να αθωωθώ.
  • "Καλοί, χρυσοί κι ανάποδοι"
    Και τώρα μια λιγότερο σπαστική, και μικρότερη σε έκταση θα έλεγα κατηγορία πελατών.
    Οι "γλυκύτατοι τύραννοι" μπορεί φαινομενικά να είναι πελάτες με κατανόηση και καλή
    διάθεση αλλά εκεί που πας να τους χαρείς ρε παιδί μου καταλαβαίνεις ότι δε διστάζουν 
    να σου βγάλουν την πίστη. Θα σε χιλιοευχαριστήσουνε που τους γέμισες τα μπωλ με τα
    πατατάκια, θα σου ζητήσουν συγγνώμη για την ταλαιπωρία, αλλά πριν προλάβεις
    να τους ξεχάσεις για λίγο θα υπενθυμίσουν την ύπαρξη τους με όχι τόσο ευχάριστο τρόπο.
    Καλά να 'ναι οι άνθρωποι, τουλάχιστον είναι ευγενικοί!




4 σχόλια:

  1. Πέρασα για να πω ότι εγκρίνω τη φωτογραφία στην επικεφαλίδα του μπλογκ. Όσο για την ανάρτηση, είμαι έτοιμος να ψηφίσω όποιον υποσχεθεί νόμο που θα απαγορεύει στους γονείς να φέρνουν τα παιδιά τους κάτω των 12 ετών στις καφετέριες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που εγκρίνεις κι ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για καλλιτεχνική και όχι εμπορική ή προκλητική φωτογραφία. Θα γράψω γι' αυτή πολύ σύντομα. Όσο για τον νόμο, δε θα ήταν κακή ιδέα..

      Διαγραφή
  2. Εγώ, αν πάω σε φαγάδικο κυρίως, αποφασίζω λίγο αργά, αλλά σέβομαι τον κόπο του σερβιτόρου και δεν το καθυστερώ πολύ.
    Σαν παρέα, σπάνια δεν πληρώνουμε ξεχωριστά. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν πρέπει να πατήσω ποτέ Παπάγου. Πανέμορφα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαχαχαχαχαχ
    Πίστεψέ με δεν χαίρεται κανείς όταν οι πελάτες του πληρώνουν ξεχωριστά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή